پربازدید
پربازدید

پربازدید

بیشترین تعداد حضور در فینال جام ملتهای امریکای جنوبی؟

بیشترین تعداد حضور در فینال رقابتهای جام ملتهای امریکای جنوبی متعلق به کدام تیم است؟


1-برزیل

2-آرژانتین

3-اروگوئه

4-کلمیا

 شماره پیامکی 30000913

 
رقابت های کوپا آمریکا، از بامداد امروز به صورت رسمی در شیلی آغاز شد.

طرفداری- رقابت های کوپا آمریکا، بامداد امروز با برتری 2-0 شیلی در برابر اکوادور آغاز شد؛ به همین بهانه، نگاهی داریم به تاریخچه این رقابت ها 

پیشینه فوتبال در آمریکایی جنوبی، به سال 1867 باز می گردد، زمانی که کارگران انگلیسی، در آرژانتین فوتبال بازی می کردند و این ورزش را به اهالی آرژانتین، معرفی کردند. اولین تیم آرژانتینی در آمریکای جنوبی به نام خیمناسیا در سال 1887 پدید آمد. شش سال بعد آرژانتین به عنوان اولین کشور در حوزه آمریکای جنوبی، صاحب فدراسیون فوتبال شد. در قرن بیستم، با پیشرفت فوتبال و ایجاد فرصت های بیشتر، اولین و البته قدیمی ترین رقابت میان کشورها در دنیای فوتبال شکل گرفت. در اواسط سال 1910  آرژانتین برای گرامی داشتن صدمین سالگرد «انقلاب می»، از شیلی و اروگوئه دعوت کرد تا در رقابتی سه جانبه شرکت کنند. و به این ترتیب اولین رقابت میان کشورهای آمریکای جنوبی شکل گرفت. هرچند که این رقابت، به علت رسمی نبودن، به عنوان رقابت های کوپا آمریکا به حساب نمی آید. اما در رقابتی دیگر که شش سال بعد، به مناسبت صدمین سالگرد استقلال آرژانتین برگزار شد، این بار چهار تیم برزیل، آرژانتین، اروگوئه و شیلی حضور داشتند که در پایان، اروگوئه به عنوان قهرمانی رسید. در آن زمان، 4 تیم به صورت لیگ با یکدیگر رقابت می کردند و در پایان، تیمی که امتیاز بیشتری می گرفت، قهرمان می شد. در خلال این رقابت ها، در تاریخ 9 جولای 1916، ریاست فدراسیون فوتبال اروگوئه، هکتور ریواداویا، پیشنهاد داد که کنفدراسیونی در آمریکای جنوبی تشکیل شود که در برگیرنده چهار کشور برزیل، اروگوئه، آرژانتین و شیلی باشد. بدین ترتیب، 9 جولای، روز پیدایش CONOMEBOL (کنفدراسیون فوتبال کشورهای آمریکای جنوبی) نام گرفت. همین موضوع باعث شد رقابت های در جریان، حالت رسمی به خود بگیرد و با این تفسیر، اولین دوره رقابت های جام ملت های آمریکای جنوبی، در سال 1916 برگزار شد. 

این رقابت ها که به شکل نامنظم برگزار می شد، سال بعد نیز با قهرمانی اروگوئه همراه شد. در سال 1918 اما، درحالی که برزیل اولین میزبانی خود را به دست آورده بود، در پی شیوع بیماری انفولانزا، رقابت ها برگزار نشد تا اولین میزبانی برزیل، به سال 1919 موکول شود. در این دوره، برزیل موفق شد اولین قهرمانی خود را نیز به دست آورد. دو سال بعد، در سال 1921، با پیوستن پاراگوئه به جمع کشورهای عضو CONOMEBOL، برای اولین بار تعداد تیم های شرکت کننده به 5 رسید. درحالی که رقابت ها به شکل نامنظم برگزار می شد، در سال 1922، صدمین سالگرد استقلال باعث برگزاری رقابت ها شد. 

طی 15 سال، میان سال 1925 تا 1940، اتفاقات زیادی در ماهیت این رقابت ها افتاد. بازی های سال 1925، با انصراف تیم های آرژانتین و پاراگوئه همراه شد و با 3 تیم برگزار شد. در سال 1926، بولیوی به جمع کشورهای عضو اضافه شد و یک سال بعد نیز، پیش از آن که کلمبیا هم به جمع تیم ها اضافه شود، پرو به مجموع تیم ها اضافه شد تا تعداد تیم های عضو CONOMEBOL به 7 تیم برسد. در تمام این مدت اما، به علت انصراف برخی تیم ها که برزیل، پای ثابت آن بود، رقابت ها با تیم های کامل برگزار نمی شد و نهایتاً، بیشترین تعداد تیم های شرکت کننده، در سال 1937 به 6 تیم رسید. در سال 1939 نیز، اکوادور به عضویت CONOMEBOL در آمد تا اکثر کشورهای قاره، در مجمع عضو باشند. در این سال ها، اختلافات میان آرژانتین و ارگوئه به اوج خود رسیده بود و همین عامل، باعث شد که به نسبت، از تعداد رقابت های برگزار شده کاسته شود. 

دهه 40 میلادی اما دهه پیشرفت روز افزون آمریکای جنوبی بود. اولین رقابت هایی که در این دهه برگزار شد، به میزبانی شیلی و به مناسب 500 امین سالگرد پیداش سانتیاگو، پایتخت شیلی بود. یک سال بعد، در جریان رقابت های سال 1942 که در اروگوئه برگزار می شد و با قهرمانی این تیم نیز به پایان رسید، نتیجه عجیب و غریب 12-0 در جریان بازی آرژانتین و اکوادور رقم خورد. نتیجه ای که بهترین پیروزی تاریخ رقابت هاست. سه سال بعد، کلمبیا در شیلی اولین حضور خود در رقابت ها را تجربه کرد. در سال 1948، بالاخره بازی های با حضور 8 تیم برگزار شد که در آن زمان، این عدد یک نوع رکورد به حساب می آمد. در رقابت های قهرمانی آمریکای جنوبی 1949 اما، تغییری شگرف در نحوه بازی ها به وجود آمد. برای اولین بار، 4 شهر میزبان شدند، 135 گل در بازی ها به ثمر رسید که یک نوع رکورد به حساب می آید و التبه، برای اولین بار، تک بازی فینال و نه رقابتی لیگی، قهرمان را مشخص می کرد. 

پس از بازی های سال 1949، بازی ها به شکل برگزاری فینال ادامه پیدا نکرد و البته تغییر خاصی نیز در نحوه برگزاری بازی ها به وجود نیامد. اما تاثیر این رقابت ها بر عملکرد تیم های قاره در جام جهانی کاملاً مشهود بود. همچنین، در سال 1959، رقابت های لیبرتا دورس، باعث شد تا مسئولان به فکر تغییر در نحوه انجام بازی ها بیفتند. تغییری که از سال 1975 عملی شد. رقابت های این دوره، با حضور ونزوئلا تازه وارد برای اولین بار با هر 10 تیم قاره برگزار شد. این بازی ها میزبان مشخصی نداشتند و کاملاً  مانند جام باشگاه ها برگزار شدند. عاملی که باعث شد بازی ها به مدت 6 ماه به طول بیانجامند. در این رقابت ها تیم ها به مدت شش ماه، در شهرها و کشورهای مختلف در سه گروه به مصاف یکدیگر می رفتند. تیم های اول هر گروه نیز به مرحله نیمه نهایی راه پیدا می کردند و در این مرحله، به همراه قهرمان دور قبل که مجوز صعود مستقیم به نیمه نهایی را پیدا کرده بود، به رقابت می پرداختند. این شیوه طولانی و منحصر به فرد از رقابت ها اما تنها تا سال 1987 ادامه پیدا کرد و در این سال بود که بسیاری از  قوانین و شرایط بازی تغییر کرد. در همین سال، CONOMEBOL  تصمیم گرفت که نام رقابت های قهرمانی آمریکای جنوبی را به کوپا آمریکا تغییر دهد. برای هر دوره میزبانی مشخص تعیین کند و به جای برگزاری نا منظم بازی ها، رقابت ها را در هر دو سال برگزار کند. 

اولین میزبان رقابت هایی که کوپا آمریکا نامیده می شد در سه شهر آرژانتین برگزار شد و در نهایت با قهرمانی اروگوئه به پایان رسید. تغییرات این جام پر فراز و نشیب اما به همین جا ختم نشد و در رقابت های 1989، از شیوه جدیدی از برگزاری بازی رو نمایی شد. رقابت تیم ها در این دوره به گونه ای بود که تیم ها در دو گروه پنج تیمی تقسیم می شدند، از هر تیم دو تیم صعود می کرد و در نهایت چهار تیم برتر، به صورت لیگی با یکدیگر به رقابت می پرداختند. 

در بازی های سال 1993، برای اولین بار 12 تیم در بازی ها حاضر شدند. به علت اینکه قوانین بازی باز هم تغییر یافته بود و تیم های حاضر در قاره محدود بودند، دو تیم از خارج از قاره به بازی ها دعوت شدند. در اولین دعوت تیم ها، مکزیک و ایالات متحده به عنوان مهمان راهی رقابت ها شدند. در این دوره، نحوه بازی به گونه ای بود که تیم ها در سه گروه تقسیم می شدند، از هر گروه دو تیم صعود می کرد، تیم های سوم در رقابت هایی جداگانه بازی می کردند و دو تیم صعود می کرد تا در مجموع، 8 تیم به صورت تک حذفی برای قهرمانی بجنگند. همین روند تاکنون حفظ شده است و دچار تغییری نشده است. 

• در میان تیم ها، اروگوئه با 15 قهرمانی پر افتخارترین تیم رقابت ها است. پس از اروگوئه نیز آرژانتین و برزیل با 14 و 8 قهرمانی حضور دارند. 

• رقابت های 1993، تنها جامی بوده که نه برزیل و نه اروگوئه در جمع 4 تیم برتر نبودند.

• در سه دوره (1939،2001،2011)، نه برزیل و نه آرژانتین در جمع 4 تیم برتر نبودند. 

• در تمام رقابت هایی که در برزیل یا ارگوئه برگزار شده است، تیم های میزبان به قهرمانی رسیدند.

• اروگوئه با 40 حضور، بیشترین تعداد حضور در کوپا را داراست. 

• آرژانتین با 26 حضور، بیشترین تعداد حضور در فینال کوپا را داراست. 

• اروگوئه با 34 حضور، بیشترین تعداد حضور در نیمه نهایی کوپا را داراست. 

• ژاپن با 3 بازی، کمترین تعداد بازی را در کوپا انجام داده است.

• آرژانتین با 111 پیروزی، بیشترین تعداد پیروزی را در کوپا در اختیار دارد. 

• شیلی با 81 شکست، بیشترین تعداد شکست در کوپا را تجربه کرده است. 

• آرژانتین و پرو با 31 تساوی در کوپا، در این زمینه رکورد دار هستند.

• رکورد بیشترین گل زده شده با 422 گل، در اختیار آرژانتین است. 

• رکورد بیشترین گل دریافت شده با 296 گل، در اختیار اکوادور است.

• ژاپن با 3 گل زده و هندوراس با 3 گل خورده، در زمینه کمترین گل زده و کمترین گل خورده تاریخ رقابت ها، رکورد دار است. 

• برزیل دارای بیشترین تعداد پیروزی در یک تورنمنت است.

• بیشترین گل زده شده در یک دوره، 208 گل است. (سال 2006)

• گمترین گل خورده شده در یک دوره رقابت، 4 گل و بیشترین گل زده شده در یک رقابت توسط یک تیم، 34 گل است.

• بیشترین زمانی که تیمی در یک رقابت کوپا گل نخورده است، به 1009 دقیقه می رسد. 

• آرژانتین تنها تیم کوپا  آمریکا است که در سه دوره متوالی (1945،1946،1947) قهرمان شده است. 

• آرژانتین تنها تیم کوپا است که در 7 بازی متوالی از سال 1923 تا 1973 موفق به کسب پیروزی شده است. 

• تا کنون تیم های آمریکا، جامائیکا، هندوراس، کاستاریکا، مکزیک و ژاپن به عنوان مهمان در این رقابت ها شرکت کرده اند. از زمان ورود تیم های مهمان به رقابت ها، مکزیک همیشه در کوپا حضور داشته است.

• بهترین گل زن رقابت ها در یک دوره، دا روسا، ماسکیو و آمبرویس با زدن 9 گل بوده اند.

• رکورد بیشترین گل زده در یک بازی، در اختیار اسکارون، ماروتزی و اواریستو با 5 گل در یک بازی است.

• نوربرتو مندز و زیزینیو با 17 گل، بهترین گلزنان تاریخ رقابت ها هستند. 

• آرژانتین با 9 میزبانی، بیشترین میزبانی را در اختیار داشته است. 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد